Batalla de Almansa | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Parte de guerra de Sucesión española | |||||||
Detalle do cadro da Batalla de Almansa, de Philippo Pallota y Bonaventura de Liliis de 1709 exposto nas Cortes Valencianas. | |||||||
| |||||||
Belixerantes | |||||||
Borbónicos España Francia |
Austracistas Reino Unido Portugal Provincias Unidas | ||||||
Líderes | |||||||
Duque de Berwick | Marqués de Ruvigny Marqués das Minas | ||||||
Forzas en combate | |||||||
25 000[1]-32 000[2] tropas | 15 000[1]-28 000[2] tropas | ||||||
Baixas | |||||||
1.500[3]-2.000[1] mortos e feridos | 7.000[3]-17 000[4] mortos, feridos e prisioneiros |
A batalla de Almansa foi un conflito bélico que tivo lugar en Almansa (provincia de Albacete) o 25 de abril de 1707, no marco da guerra de Sucesión española.
Nela enfrontáronse os partidarios do arquiduque Carlos, comandadas por Henri de Massue e o marqués das Minas, e os defensores da causa de Filipe de Anjou, que fora coroado como Filipe V, mandados polo duque de Berwick. A vitoria destes últimos, permitiu a rápida conquista do Reino de Valencia, Cataluña e Aragón, con moita resistencia austracista, aínda que os foros quedaron abolidos, como os de Aragón, tras a publicación dos Decretos de Nueva Planta.
Calcúlase que os borbónicos contaban con cerca de vinte e cinco mil homes e os aliados cuns quince mil. (pp. 183)
O enfrontamento durou tres horas. A vitoria foi clara. O balance que Berwick fixo do sucedido no campo de batalla foi impresionante: "Foi unha vitoria completa; perdeu o inimigo cinco mil homes e fixemos cerca de dez mil prisioneiros. (...) En total perdemos dous mil homes. (pp. 185)
O total da tropas austracistas eran 22 000 infantes e case 6.000 xinetes. Berwick tras coñecer nese día o pensamento inimigo, ordenara reunir todas as tropas (...) entre as que había uns 23 000 infantes e uns 9.000 xinetes (...)
A batalla de Almansa, librada o 25 de abril de 1707, foi un dos acontecementos bélicos máis decisivos da guerra, favorable aos borbónicos. (...) As baixas aliadas, entre mortos e prisioneiros, ascenderon a 7.000 homes, e as perdas materiais, de artillería e bagaxes, foron cuantiosas. En contraste, na fronte bórbonica contáronse 1.500 baixas.(31)
31. J. L. Cervera Torrejón, La Batalla de Almansa. 25 de abril de 1707, Valencia, Corts Valencianes, 2000.
O duque de Berwich co seu exército picaba a retagarda dos aliados, até que nas chairas de Almansa, o 25 de abril de 1707, deuse a batalla, para como resultado quedar en poder do exército de Filipe V 12 mil prisioneiros, 5 mil cadáveres no campo, cen bandeiras, a artillería e demais cacharros de guerra.